Ok, we maken dagelijks mee dat mensen zich wat minder sociaal gedragen, dus ook in het verkeer. En uiteraard geven we zelf altijd het goede voorbeeld ;). Maar soms maak je iets mee waarvan je denkt: "Hè? Dit is zó belachelijk, het kàn niet waar zijn!". De meeste kleine ergernissen vergeet je snel. Maar sommige dingen blijven je bij. Die dingen bedoel ik. Ik zal een voorbeeld geven. Ik rij uit mijn werk terug naar huis niet over de snelweg want daar is altijd file en dan doe ik er 45-60 minuten over (of langer). Je kunt ook binnendoor over allerlei dijken, leuke route langs weilanden en klein dorpje en het rijdt tenminste door - en je hebt een voorspelbare reistijd van 25 minuten, als er geen tractor voor je zit. Afijn wanneer je het dorpje binnenrijdt is de weg echt smal. Je mag daar blijkbaar ook op de weg parkeren en om gedoe te voorkomen, zijn er twee van die versmallingen aangebracht met een bord wie er voorrang heeft. Heel eerlijk, bij de ene versmalling heb jij voorrang en bij de volgende de ander die van de andere kant komt. Nou rij ik dus richting de versmalling waar ik voorrang heb en er komt een vrouw ( ) van de andere kant. Ik vind dat ze wel hard rijdt maar denk dat ze nog wel gaat afremmen. Maar nee hoor, ze geeft zelfs nog gas. Ik besluit niet af te remmen (ook geen gas te geven) om te zien wat er gebeurt. Nou je raadt het al, precies halverwege de versmalling staan we pal tegenover elkaar. Ik stap uit en besluit vriendelijk te doen tegen 'de vrouw' (nette variant voor schuttingtaal ). Ze blijft zitten en doet haar raam open. Ik zeg tegen haar: "Ik denk dat u het bord niet heeft gezien". Oftewel ik geef deze mevrouw de kans op een escape voor haar niet zo slimme actie. Zegt ze: "Ja moet je luisteren, jij komt zo hard aan rijden, ik kon er nog langs, maar jij reed door, ik dacht dat je wel zou stoppen." (Ja echt dit is waargebeurd). Ach, de zon schijnt en ik besluit dat ik dit heel grappig ga vinden. Te meer omdat er twee schilders aan een huis bezig zijn die dit zeer geinteresseerd volgen en ik zie aan hun bewonderende blik dat ze mijn geduld erg prijzen (of ik verbeeld me dat maar laat me maar in die waan). Gesterkt door mijn medestanders leg ik nog even kort uit: "Goed, ik begrijp dat u het bord wel heeft gezien maar ofwel de betekenis is u niet duidelijk, ofwel u waagt graag een gokje. Laat ík dan maar de meest sociale zijn vandaag, ik rij wel even achteruit voor u want u bent het zo te zien niet van plan." De vrouw weet niet meer wat ze moet zeggen en rijdt met een chagrijnige kop door, de schilders liggen in een deuk met hun duim omhoog en ik ben zelf verbaasd over mijn zelfbeheersing. Afijn, dit is denk ik al zeker een maand geleden. En elke dag dat ik er weer rij denk ik: "Als dat stomme wijf nou weer opduikt, dan gooi ik mijn auto ervoor en flikkert ze maar op!"