Ik kan dat ergens wel begrijpen. Hij is een eenmanszaak en zit vol met normaal werk. Het is geen hobby voor hem, hij moet er zijn boterham en huur of hypotheek van betalen. Neem je dan tussendoor weliswaar uitdagend werk aan, is leuk om te doen, maar zelden kan je met goed fatsoen de werkelijke uren in rekening brengen. Ik ben zelf storingsmonteur, fijn in loondienst, en dan kan je klooien en onderdelen verbruiken tot je er bent. In deze situatie moet je voorzichtig opereren om de klant niet met torenhoge kosten op te zadelen.
Dat iemand dan zegt, hartstikke leuk maar voor mij is het even goed zo, kan ik dus wel begrijpen. Misschien is op een rustiger moment (als die er al zijn?) hij of welke andere eenmanszaak meer genegen dit op te pakken.
En het kan ook zeker zo zijn dat een ander makkelijker toegang heeft tot de persoon achter een eenmanszaak door omstandigheden als bekendheid of vriendschap. Dat ligt soms anders dan wanneer iemand verwezen word en verder nooit z’n snoet heeft laten zien.
Ik ben persoonlijk pas een keer bij Ruud geweest, gewoon voor onderhoud, maar ik rij dan ook langs om even kennis te maken. Een band moet je ook wel opbouwen.
Ik heb het gezien in het smartwereldje waarin enkele eenlingen zich hebben gespecialiseerd in de smart. Als je daar dan bent wil je niet weten hoe vaak ze ook van hun werk gehouden worden met allerlei vragen en of ze die liefst met een gratis tip telefonisch kunnen oplossen. Ik wil zeker niet beweren dat dat hier nu ook het geval is, maar ik schrijf het ter overweging om ook de andere kant niet onbelicht te laten.