De Nieuwe BMW (geen Z3 wel 6 cil.)

[Gast Citaat: Bas van Putten]

Bron: Autoweek 48-2003 Zondagsrijder

H., mijn oudste vriend, rijdt al sinds de jaren '70 BMW. "Er is niks beters", zegt hij trots. Maar Duitse chic is aan de prijs. En niet iedere componist - dat is hij - heeft het jaar- inkomen van Andrew Lloyd Webber, de koning van de musical. Zo is hij van een trotse 525 langzaam afgegleden naar een 316. Een viercilinder. Hij spreekt dat 'viercilinder' uit alsof het. om een ongeneeslijke ziekte gaat. Het meest tragische moment in onze vriendschap komt op de dag waarop hij vraagt of ik een auto voor hem weet die stil is, een automaat heeft en toch binnen zijn budget blijft - een BMW zit er helaas even niet in. Ik adviseer- niet schieten! - 'n Toyota Avensis. De auto bevalt hem uitstekend. Toch blijft het knagen. Soms hoor ik hem hardop over een mooie zescilinder dromen. Maar dat is niet meer te betalen, zegt hij er meteen zeer droevig bij.

Een week of vier geleden belt hij op, zeer opgewonden. "Raad eens wat ik heb gedaan?" Ik heb een kater van jewelste, mijn verbeelding laat me pijnlijk in de steek. "Zeg het maar", zucht ik gelaten. "Ik heb 'n BMW gekocht. Twee jaar oud. Volgens mijn boekhouder hoef ik me nergens zorgen om te maken. En de dealer was zo aardig, die wist nog wie we waren, ongelofelijk." Ik spits de oren. "Wat voor een BMW?" En op dat plechtige moment heeft hij gewacht. "Een vijf-vijf-en-twintig." Hij spreekt het langzaam uit, of hij het zelf niet kan geloven. Ik vloek goedkeurend en ik voel ontroering. Een man van 73 doet zich een BMW cadeau uit liefde voor de auto. Voor echte passie is het nooit te laat. Ik vind het groots. "Gefeliciteerd", zeg ik, uit de grond van m'n hart. "En weet je waarom ik zo blij voor je ben? Omdat die koop bewijst dat je nog zoveel lol hebt in het leven:' "Dank je wel", zegt hij oprecht. "Dat is ook zo:'

"Het is een zescilinder", zegt hij jubelend. "Eindelijk!" Ik leg hem uit dat ik dat weet. "Hoeveel vermogen heb ik eigenlijk?", vraagt hij. Ik ken H. langer dan vandaag. Hij wil nu machtige getallen horen. "192 pk", zeg ik. "En 't koppel is 245 newtonmeter:' Erg handig soms, mijn cijfertic. Ook zeg ik hem dat zelfs met automaat zijn bakbeest evengoed 230 haalt. En dat de motor in zijn Vijf qua 'loopcultuur' nog steeds de eerste keus is. In de hoorn hoor ik de koper snorren van tevredenheid. Dan ga ik terugvragen, want ik ben óók liefhebber. "Heb je xenonlicht?" Zijn verbijstering dreunt met een knal mijn houten kop in. "Wat?" Nu niet te technisch worden, anders haakt hij af. Ik zeg: "Het blauwe licht dat 's nachts zo smerig in je spiegels prikt als je wordt ingehaald:'

"0 dat", zegt hij. "Dat weet ik niet, hoor. Ik krijg hem pas volgende week."

"Als je het hebt, zit het er nu al op, hoor", leg ik uit. Er valt een kleine stilte. Daarna hoor ik aan de andere kant van de lijn druk overleg tussen mijn vriend en zijn vrouw, ook 73 en net als hij een bron van eeuwig leven. "Xenon licht", hoor ik hem vragen, "hebben we dat?" Opnieuw een stilte. "Dat hebben ze ons niet gezegd", hoor ik een vrouwenstem gedecideerd verkondigen. "Staat het niet in de folder?" Er klinkt wat vaag gerommel op de achtergrond, dat zo te horen niet tot resultaat leidt. En dan is H. weer terug bij mij. "We weten het niet", zegt hij bezorgd. "Maakt het veel verschil?" lk stel hem helemaal gerust. Ook zonder xenon licht is met een vijf heel goed te leven. "Ik heb wel navigatie met tv", zegt hij, "Je toetst de plaats in waar je heen moet en je rijdt er zo naar toe, is het niet onvoorstelbaar?" Ik bevestig alles.

Een week later bel ik op om naar de eerste indrukken te informeren: "O-ver-wel-di-gend". "Maar nu de clou", zeg ik. "Hoe zit het met dat xenonlicht?"

"Dat zit er niet op. Het is gewoon wit licht. Maar wel met van die mooie ringen eromheen, heel apart."

Wie gelukkig is, wil het blijven.

Soms zie ik H. in gedachten aan het stuur, zijn vrouw er deftig en tevreden naast. De motor snort onhoorbaar, het beeldscherm wijst de weg: twee onverwoestbare genieters in de auto van hun dromen.

Bas van Putten

[Ivo]

prachtig stukkie proza